七  律 • 长城感赋
                                   叶  野
        戊戌仲夏，登长城，遇云兴而雨霁。俯仰千年，感之慨之
                            烟雨苍茫叠嶂平，
                            风嘶旗鼓似相听。
                            关前红叶凝霜碧，
                            岭后青松寄梓情。
                            昔对殘垣伤外辱，
                            今拥铁旅铸中兴。
                            高旌云马思秦汉，
                            又见龙腾踏海行！

                                     律依《中华新韵》